روايه ميراث نور الفصل الخامس بقلم لينا بسيوني
المحتويات
الكهف .
زغلول ماردش عليه وفضل باصصلى وهو مبتسم فنصير قاله
ده أنت بارد أوى ...
نصير قرب عليه وزقه براحة وهو بيخرجوا بره الكهف
فزغلول قال
أنا مش جاى أخد حاجة ببلاش أنا هدفع حق اللى هتعلمه !!
نصير فضل يزق فيه وهو بيقوله
يلاه ياحبيبى مبنعلمش السحر بفلوس.
زغلول كان بيقاوم نصير علشان مايخرجش بره وقال
نصير كان خلاص طلع زغلول بره الكهف و هيقفل الباب فحنوش قال لنصير
أستنى يانصير لما نفهم فيه أيه وأتحدف علينا منين ده !
وبص لزغلول وقاله
معلومة أيه اللى بتقول عليها !!
فبصلى وقال
معلومة أنا متأكد أن ماهر ممكن يعمل أى حاجه علشان يعرفها.
أبويا قال بعصبية
فضل باصصلى فى عينى وقال
طبعا ماقدرش أقول على المعلومة الا لما تعلمنى السحر الاول .. بس أقدر أقولك هى عن أيه !!
نصير قاله
عروستى يالا !
حنوش قاله
هات اللى فى بطنك ياكابتن علشان بدأنا نتخنق.
تجاهلهم وفضل باصصلى فى عينى وقالى
مش عايز تعرف مين اللى قتل أمك !!
مشهد أمى وهى راجعة الشاليه وجسمها كله متشرح وپينزف ظهر قدام عينى فمحستش بنفسى ولاقيتنى رميت العصايا من أيدى وجريت عليه و مسكت فى رقبته رفعته لفوق وقولتله پغضب
قالى وهو بيفرفص برجله
مش هقولك الا لما تعلمنى السحر الأول!!
حاول يخف قبضة أيدى من على رقبته وفشل رميته بره الكهف وهجمت عليه وهو على الأرض ثبت دراعاته بأيدى وقولته وأنا عينى بتطق شرار
أنطق مين اللى قتل أمى !!
رد عليا وهو مبتسم وقال
مش هقولك الا لما تعلمنى السحر.
أديته برأسى ....
أهلى كلهم كانوا بيشدونى من فوقيه زقيتهم كلهم بدراع . .. كل اللى كنت بفكر فيه أنى أخليه ينطق بأسم اللى قتل أمى .
أهلى أتكاتروا عليا تانى ونجحوا أنهم يزيحونى من فوقيه كنت زى الثور بخبط فيهم وبضربهم كل هدفى أنى أعرف مين اللى قتل أمى حنوش ونصير نجحوا أنهم يثبتوا دراعاتى ورجلى ..
أبويا قالهم
أثبتوا على كده.
نورا قالت وهو بتبص عليه
بابا ألحق شكله ماټ!!!
عينى تقلت خالص لحد مانمت وغيبت عن الوعى .
فوقت لاقيتنى متكتف بسلاسل حديد فى سريرى فى الكهف جنبى حنوش و بيقولى
كسرت السلاسل اللى مكتفينى بيها بسهولة وقومت من على السرير حنوش كان بيبصلى وهو مندهش فسألته
هو لسه عايش !!
قالى
أبوك لحقه على أخر نفس وأبوس أيدك تهدى مش ناقصين.
قولتله
متقلقش ياحنوش انا هادى الحمد لله أنكم أنقذتوه مكنتش هسامح نفسك لو كان ماټ .. هو فين دلوقتى !
حنوش قالى
ربنا يكملك بعقلك يامارو .. هو بره فى الصالة مع أبوك وتقريبا كده فى غيبوبة مش هتقولنا بقى أيه اللى حصلنا !
قولتله
أحنا فى أيه ولا فى أيه دلوقتى ياحنوش خلينا فى الراجل اللى كنت هقتله من شوية من غير ذنب واللى حصل صدقنى مش هيهمكم تعرفوه.
قالى بعصبية
مش هيهمنا أزاى نعرفه .. انا لازم أعرف أن أيه اللى خلانى مش عارف أتحول لجنى تانى وفقدت كل قدرات الجن .. حد يصدق ان حنوش عفريت العفاريت يقرأ على نفسه تعزيمة عين الجن عشان يعرف يشوف الجن اللى حواليه !!
قولتله
ماتقلقش هعالجكم أن شاء الله ..صح أمال فين عصايتى !!
قالى
مارو ماتوهش فى الكلام .. عصايتك بره مكان مارميتها قول بقى أيه..
سيبته وخرجت بره الاوضة فخرج ورايا.
لاقيت فى الصالة أبويا ونصير ونورا وخالتى سندس قاعدين جنب زغلول اللى مغمى عليه وحوالين عينه منفوخ أزرق ووارم ووشه كله ملفوف بشاش .
عديت عليهم وقربت ناحية عصايتى ومسكتها ابويا قالى
أيه مش هتقولنا اللى حصل برضه !
قولتلهم
أنا زى زيكم مش فاكر حاجة وأخر حاجة فاكرها أننا كنا قاعدين على الطبلية بنتعشى و الكهف أتهز .. ما أنكرش أنى فاكر شوية حاجات زيادة عنكم بس حاجات وحشة وما أظنش أنكم لو أفتكرتوها هتفرحوا أو هتفيدكم بحاجة مش هيجى من وراها غير النكد والاكتئاب وغير أنى معرفش أيه توابع الموضوع عليكم لو حكيتلكم مش ممكن ترجعوا تانى ..
حنوش قالى
أيوه نرجع فين بقى !!
حاولت أختصر الكلام علشان زلات اللسان اللى زى دى.
تجاهلت سؤال حنوش ووجهت كلامى ليهم كلهم وقلت
من حكمة ربنا أننا نسينا فأنا مش هخالف أرادة ربنا و أفكركم وبالنسبة ليك يا حنوش و وليك يانصير فأنشاء الله
متابعة القراءة
